ชุมชนริมแม่น้ำโขงที่กำลังจะได้รับผลกระทบจากการพัฒนาโครงการเขื่อนขนาดใหญ่บนแม่น้ำโขง กำลังประยุกต์ใช้เครื่องมือวิจัย “เสียงจากภาพ” เพื่อถ่ายทอดมุมมอง ตัวตน อัตลักษณ์ โลกทัศน์ อารมณ์ความรู้สึก จินตนาการ ความเป็นอยู่ ความต้องการ และความใฝ่ฝัน ผ่านภาพและเรื่องเล่าเกี่ยวกับภาพที่ผลิตสร้างขึ้น เพื่อใช้ในการสื่อสารกับผู้มีอำนาจและมุ่งหวังการเปลี่ยนแปลงในอนาคต “เสียงจากภาพ”
การสูญเสียทรัพยากรธรรมชาติคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่กระทบอารมณ์ความรู้สึกอย่างต่อเนื่อง จนเกิดเป็นความทรงจำจากบาดแผล (Memory of Wounding) ที่รุนแรง ความทรงจำนี้คอยหลอกหลอนและสิงสถิตในตัวตนของผู้สูญเสียและตกทอดถึงลูกหลาน การประเมินผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมและสังคมของโครงการพัฒนาขนาดใหญ่ รวมทั้งโครงการพัฒนาเขื่อนแม่น้ำโขงและลำน้ำสาขา จะต้องให้ความสำคัญกับอารมณ์ความรู้สึกที่เกิดจากการถูกบีบบังคับจนมันกลายเป็น “ความบอบช้ำทางใจ” (Trauma) ของผู้ที่คาดว่าจะได้รับผล กระทบจากโครงการที่จะสร้างใหม่ให้มากขึ้น รองศาสตราจารย์
